Made in China
Mijn humeur reikt niet verder
dan koffie en thee
straatjes vol zonlicht
doordrenkt met belachelijke avondherinneringen
ontberen koude muziek
ik lees mijn huid
met lede mensenogen
het achterlijke startblok
verzet zich niet
tegen de grote sprong achterwaarts
Open Tafels
Open Jongeren Tafels
(heren tot 40 jaar)
Biljart Tafel
Travellers’ Tafel
Landbouw Tafel
Golftafel
Cultuurfilosofische Tafel
Historische Tafel
Open Liberale Thema Tafel Thorbecke
Open Theatertafel
Tafels Algemeen
Multicultural Table
Filmtafel “Het Witte Doek”
Open Jonge Vrouwen Tafel
XO Tafel
Open Dames Tafel
De Witte Joffers
Muziektafel
Hubertus Faunatafel
Littéraire Tafel LS
Scheveningen –of Noordzeetafel
Een droom: Een metalen kat jaagt achter voetballende muizen op een balkon. Als ik dichterbij kom scheurt de metalen huid open en is er een stervende zwaan met zijn laatste stuiptrekkingen te zien. Zeven wolken van vuur verschijnen boven de stad. Zwarte smurrie druipt langs fel lichtgevende clownsgezichten die met hoge snelheid alle kanten opschieten. Een eindeloze reeks zware explosies maakt een einde aan de tijdsbeleving van een gewillig publiek van in fluorescerend oranje trainingsjacks vermomde gnomen die roesverwekkende aardappels tegen spotprijzen te koop aanbieden. Als ik mijn hand uitsteek begint het plotseling te sneeuwen. De radio naast mij valt en de symfonische klanken van Yes - Close to the edge schijnen te horen te zijn. Bibberend loop ik de smalle trap af naar de keuken waar ik wakker word naast een sterk vervuilde koffieautomaat waar ik geen munten voor blijk te hebben. Op het keuzemenu zit een briefje geplakt: Lieve Quintus. Ik ben denk ik vier uur thuis. Kus Rianne. Ik weet niet wat ik hier allemaal van moet denken maar ik had wel alle lakens en dergelijke losgewoeld.
Made in China
Open Tafels
Een droom: Een metalen kat jaagt achter voetballende muizen op een balkon. Als ik dichterbij kom scheurt de metalen huid open en is er een stervende zwaan met zijn laatste stuiptrekkingen te zien. Zeven wolken van vuur verschijnen boven de stad. Zwarte smurrie druipt langs fel lichtgevende clownsgezichten die met hoge snelheid alle kanten opschieten. Een eindeloze reeks zware explosies maakt een einde aan de tijdsbeleving van een gewillig publiek van in fluorescerend oranje trainingsjacks vermomde gnomen die roesverwekkende aardappels tegen spotprijzen te koop aanbieden. Als ik mijn hand uitsteek begint het plotseling te sneeuwen. De radio naast mij valt en de symfonische klanken van Yes - Close to the edge schijnen te horen te zijn. Bibberend loop ik de smalle trap af naar de keuken waar ik wakker word naast een sterk vervuilde koffieautomaat waar ik geen munten voor blijk te hebben. Op het keuzemenu zit een briefje geplakt: Lieve Quintus. Ik ben denk ik vier uur thuis. Kus Rianne. Ik weet niet wat ik hier allemaal van moet denken maar ik had wel alle lakens en dergelijke losgewoeld.
